Charakterystyka kabli antenowych

Kable antenowe służą do podłączania urządzeń o częstotliwości radiowej (RF). te mają określone wymagania, takie jak ekranowanie i impedancja, które muszą być spełnione, aby działał poprawnie. Kable antenowe są dostępne w różnych długościach, materiałach płaszcza i rodzajach ekranowania. Wybór odpowiedniego kabla antenowego jest kluczem do zapobiegania zniekształceniom sygnału i zapewnienia najwyższej wydajności sprzętu RTV. Każdy typ kabla ma swój własny zestaw cech, które sprawiają, że nadaje się do określonego zastosowania i środowiska. antenowe są produkowane przy użyciu koncentrycznych lub dwuprzewodowych (niezbalansowanych) metod budowy. koncentryczne mają wewnętrzny przewód miedziany otoczony warstwą izolacyjną, pokrytą zewnętrzną warstwą przewodzącą, wszystkie zawarte w cylindrycznej obudowie zwanej osłoną lub płaszczem koncentrycznym.

  1. Konstrukcja kabla koncentrycznego

Kabel koncentryczny jest używany w aplikacjach radiowych, które wymagają dobrej wydajności na dłuższym dystansie i wysokiej szerokości pasma częstotliwości. Kabel koncentryczny jest najczęściej używanym typem kabla antenowego ze względu na jego doskonałe właściwości izolacyjne RF, niską charakterystykę strat i możliwość łatwego zakończenia. Kable koncentryczne są zbudowane z materiału izolacyjnego otaczającego przewodzący rdzeń, z jedną lub więcej warstw przewodzących otaczających rdzeń. Najbardziej zewnętrzna warstwa nazywana jest ekranem lub osłoną i jest to zazwyczaj oplot z drutu miedzianego lub folia otaczająca rdzeń. Druga warstwa od rdzenia nazywana jest “ekranem” i jest to zazwyczaj cienki oplot miedziany. Celem ekranu jest ochrona wewnętrznego rdzenia przed zewnętrznymi zakłóceniami RF poprzez stworzenie klatki Faradaya wokół rdzenia.

Rdzeń kabla koncentrycznego jest wykonany z drutu miedzianego, który pomaga w przewodzeniu sygnału przesyłanego przez kabel. Materiał izolacyjny otaczający rdzeń i warstwy ekranu to zazwyczaj etylenowo-propylenowy (EP) rodzaj termoplastycznego elastomeru (TPE), który został zaprojektowany w celu zapewnienia izolacji przed ekstremalnymi temperaturami występującymi podczas pracy.

  1. Konstrukcja kabla

Kabel dwużyłowy jest używany w sieciach, które wymagają cienkiego, taniego kabla. Ten typ kabla jest powszechnie używany jako linia zasilająca w zastosowaniach wewnętrznych lub zdalnych o krótkim zasięgu. Główna różnica w budowie pomiędzy kablem twin-lead a kablem koncentrycznym polega na tym, że rdzeń nie jest otoczony klatką Faradaya i zewnętrzne zakłócenia RF są bardziej prawdopodobne do odebrania przez kabel dwużyłowy. Kabel Twin-lead posiada dwa przewody, czyli dwie żyły w kablu, które są pokryte miedzianym oplotem. Oplot stanowi ekran dla materiałów rdzeniowych. Materiały rdzeniowe w kablu dwużyłowym to albo pojedyncza żyła miedziana owinięta izolacją TPE, albo dwie żyły miedziane ocynowane skręcone razem i pokryte izolacją TPE. Obie żyły w kablu są oddzielone niewielką ilością TPE.

  1. Kabel koncentryczny niezbalansowany

Niezbalansowany kabel koncentryczny ma zazwyczaj większą średnicę niż linia zbalansowana. Stosuje się go w sytuacjach, gdy przebieg kabla jest krótki, a odległość między anteną a odbiornikiem niewielka. Kable niezbalansowane nie mają ekranu i będą odbierać pewne zewnętrzne szumy, które mogą być zbierane i wprowadzane do kabla. Kable niezbalansowane są używane jako linia zasilająca, gdy odległość między nadajnikiem a odbiornikiem jest bardzo krótka. Dzieje się tak dlatego, że niezbalansowana (single-ended) linia transmisyjna zapewnia maksymalną ilość transferu mocy sygnału przy minimalnych stratach sygnału. Ponieważ linia niezbalansowana nie ma odniesienia do masy, sygnał może być łatwo zniekształcony.

  1. Zbalansowany kabel koncentryczny

Zbalansowany kabel koncentryczny posiada impedancję kabla równomiernie rozłożoną na zewnątrz powłoki kabla. Kable koncentryczne zbalansowane mają mniejszą średnicę niż kable niezbalansowane. Stosuje się je w sytuacjach, gdy przebieg kabla jest dłuższy, a pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem jest duża odległość. Kable zbalansowane posiadają ekran i są w stanie wytrzymać większe ilości szumów, ponieważ sygnał jest odbierany i przesyłany przez kabel w przeciwnym kierunku. Kable zbalansowane są używane w długich sieciach zasilających lub w aplikacjach, gdzie wymagane jest bardzo ciche środowisko.

Rodzaj używanego kabla antenowego zależy od częstotliwości i długości transmisji, a także od rodzaju używanego sprzętu. Kable antenowe dostępne są w różnych długościach, materiałach i rodzajach ekranowania. Wybór właściwego kabla jest kluczem do zapobiegania zniekształceniom sygnału i zapewnienia najwyższej wydajności sprzętu RF